οροβοφαγώ

ὀροβοφαγῶ, -έω (Α)

τρώω ρόβι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄροβος «είδος φυτού» + -φαγῶ (< -φάγος < θ. φαγ-, πρβλ. ἔ-φαγ-ον, αόρ. β' τού ἐσθίω)].